میزان رشد و تراکم موها در بدن

میزان رشد مو در نواحی مختلف بدن در سنین مختلف و هم چنین در هر دو جنس با هم متفاوت است.اگر چه رشد موهای اسکالپ (سر) در خانمها سریعتر از آقایان است ولی این نسبت قبل از بلوغ در پسران بیشتراز دختران می باشد.Shaveکردن و اصلاح صورت هیچ تأثیری در میزان رشد مو ندارد.

فاکتورهای اندوکرین مقداری در حیوانات سبب تغییر رشد مو می شوند ازجمله استروژن که باعث کاهش و تیروکسین باعث افزایش رشد مو می شود.رشد تقریبی مو در موهای کرکی پیشانی آقایان 0.03mm در طی 24 ساعت و در قسمت ران خانمها 0.21mmدر طی 24 ساعت و در قسمت چانه مرد جوان 0.38mmدر طی 24 ساعت می باشد.

در ناحیه سر در قسمت فرق سر 0.5mmدر طی 24 ساعت می باشد که در قسمت حواشی سر مقدار رشد آن کمی کمتر می باشد.موی سر در طی یک دوره 5-3 ساله رشد می کند و طول متوسط آن به 70cm و به ندرت به 100cmهم می رسد ولی دوره رشد موی بدن 6-2 ماه می باشد و طول آن به cm 1-3 می رسد.

تراکم مو:
فولیکولهای موی انسان در نواحی ابرو، لب فوقانی و چانه در هفته 9 جنینی تشکیل می شود.در انسان بیشترین تراکم مو در زمان جنینی و زمان تولد مشاهده می شود و با گذشت زمان با افزایش سطح پوستی تراکم موها کاسته می شود. میزان کاهش تراکم در موی سر کمتر از نواحی دیگر می باشد.

بعد از تولد هیچ فولیکول جدیدی تشکیل نمی شود بعضی از مناطق بدن فاقد فولیکول مو هستند از جمله کف دست و پا ، لب ، ناف ، نوک پستانها و بخش هایی از اعضای تناسلی.

بیشترین میزان تراکم مو در انسان بالغ در نواحی گونه و سپس پیشانی دیده می شود که 800-700 تار مو در هر cm^2دیده می شود و کمترین آن مربوط به ساق و سپس ران می باشد که حدود50/cm^2وجود دارد.در ناحیه سر حدود 320-250 تار مو در هر سانتیمتر وجود دارد.در ناحیه شکم و سینه حدود 100-50 تار مو در هر سانتیمتر مشاهده می شود.در زمان جنینی و تولد در قسمت پیشانی حدود 1060 تارمو در هر cm^2 و در قسمت ران 1010 تار مو در هرcm^2 دیده می شود.

نویسنده : دکتر شهریار نظری

منبع : http://doctornazari.ir/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=10285

کاشت ریش و سبیل

کربوکسی تراپی به معنی تزریق گاز co2 به زیر پوست است. دراین فرآیند اکسیژن متصل به هموگلبین در بافت. از آن جدا شده و گاز کربنیک به هموگلوبین اتصال می­یابد. در این جا به جایی اکسیژن آزا شده و این فرآیند موجب تحریک سلول­هایفیبروپلاست، کلاژن سازی،لیفتینگ، و کشیده شدن پوست می­گردد.

کربوکسی تراپی باعث ترمیم پوست­های شل و کاهش خطوط حاملگی، استریا و یا خطوط ناشی از چاقی _ لاغری می­گردد. از کاربرد­های دیگر آن می­توان به بهبود اگزما در طی چند جلسه و همچنین از بین بردن درد­های مزمن مثل درد­های روماتیسمی نام برد. طول مدت درمان و تعداد کل جلسات براساس علت ایجاد شده و هدف مورد نظر متفاوت است.

  • بدون عارضه و سرپایی
  • جلوگیری از آلوپسی و ریزش مو
  • رفع خطوط استریا ناشی از حاملگی و یا چاقی _ لاغری
  • درمان محل آکنه و چین چروک صورت
  • درمان اگزمای عود کننده و پلاک پسوریازیس
  • رفع تیرگی و پف دور چشم و درمان چروک­های پشت دست
  • افزایش کیفیت و استحکام پوست قبل و بعد از لیپوساکشن
  • رفع سلولیت و کاهش چاقی­های نواحی ران و پهلو و شکم از طریق شکستن سلول­های چربی

حالت دهنده های مو

لایۀ خارجی مو کوتیکول است. سلامت و یکنواختی کوتیکول تعیین کنندۀ وضعیت ظاهری مو است. خصوصیات مو همانند نرمی، درخشش و قابلیتحالت گرفتن مو در درجۀ اول بستگی به وضعیت کوتیکول سطح مو دارد. حالت دهنده های مو با سطح خارجی مو در ارتباط هستند.

درخشان بودن مو نتیجۀ انعکاس نور از تک تک موهاست. اگر سطح خارجی مو صدمه ببیند، انعکاس نور از مو کاهش می یابد و مو خاصیت درخشان بودن خود را از دست می دهد. اگر سطح خارجی مو صدمه ببیند، در طول مو بار الکتریکی منفی جمع می شود. به دلیل وجود بار الکتریکی موها یکدیگر را دفع می کنند و در نتیجه مو به سختی شانه می شود و حالت می گیرد.

به نظر می رسد صافی و نرمی مو به قرار گرفتن منظم و یکنواخت کوتیکول ها در سطح مو بستگی دارد. کوتیکول سالم و طبیعی مثل سفال های شیروانی سقف منظم قرار می گیرد. در صورت صدمه به کوتیکول این نظم به هم می خورد و مو خشن، زبر و شکننده می شود و انتهای آن شکاف می خورد و اصطلاحا” موخوره پیدا می کند.

چه کارهایی به مو آسیب می رساند:

زیاد شستن مو (البته اگر مو کوتاه و شامپوملایم باشد، صدمه به حداقل می رسد)، شانه زدن و برس کردن مکرر مو، استفاده زیاد از خشک کننده های مو (سشوار)، فر کردن مو، رنگ کردن مو با رنگ های دایمی، بی رنگ کردن مو، قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی به خصوص مثل اشعۀ خورشید، باد و آب استخر.

تمام عوامل فوق با صدمه به کوتیکول مو باعث زبر و کدر شدن مو، سفت و شکننده شدن آن و اشکال در شانه زدن و حالت گرفتن آن می شود.

توجه: این عوامل فقط به قسمت بیرونی مو که در سطح پوست قرار گرفته است و کوتیکول آن صدمه می زنند. این بدان معنی است که این عوامل معمولا” روی سلول های فعال مو که در عمق فولیکول مو قرار گرفته اند، تأثیری ندارد و به همین دلیل معمولا” روی رشد مو نیز تأثیر نمی گذارد و به همین دلیل مو می تواند حتی در صورت آسیب دیدن از عوامل فوق با رشد طبیعی به حالت ظاهری طبیعی خود برگردد ولی در صورتی که هر یک از موارد بالا شدید و بیش از حد باشد ، به سلول های فعال نیز صدمه می زند و رشد مو را مختل می کند.

مثلا” استفادۀ مکرر و طولانی از خشک کننده های مو مثل سشوار باعث گرمای موضعی در منطقه ای از پوست می شود که به سلول های زندۀ فولیکول مو صدمه می زند. عواملی که باعث کشیدگی مو می شوند یا مو را تحت فشار قرار می دهند نیز به سلول های عمیق تر فولیکول مو صدمه می زنند و رشد مو را تحت تأثیر قرار می دهند.

اصول عملکرد حالت دهنده های مو:
نرم کننده ها برای جلوگیری از صدمه به لایۀ خارجی مو طراحی شده اند و ساز و کار عمل همۀ آن ها یکسان است:

ایجاد لایۀ محافظی که لایۀ خارجی مو را بپوشاند و به مو حالتی نرم و یکنواخت دهد. خنثی کردن بارهای الکتریکی سطح مو. با این کار مو حالت پریشان و ژولیده نخواهد داشت و در ضمن بسیار آسان تر شانه می شود و حالت می گیرد، ضخیم تر و محکم تر به نظر می رسد و گره نمی خورد.

توجه: مواد فعال موجود در حالت دهنده ها فقط بر سطح مو تأثیر دارند، به بخش داخلی مو نمی رسند و تأثیری هم روی فولیکول مو ندارند. تأثیرحالت دهنده ها موقتی است و اکثرا” ظرف چند روز (برحسب شرایط محیطی ) از بین می رود. اگر موها را بشوییم حالت دهنده هم از روی مو شسته می شود. تأثیر حالت دهنده ها فقط آرایشی است و هیچ خاصیت درمانی ندارند. این مواد نیز همانند شامپوها حاوی مواد دیگری به غیر از مادۀ فعال هستند ( در این جا مادۀ فعال حالت دهندۀ مو است) که شامل عطرها، نگهدارنده ها و مرطوب کننده برای موهای خشک می شوند.

روش استفاده از حالت دهنده ها :
حالت دهنده ها برای استفاده بعد از شستو با شامپو طراحی شده اند و فقط باید روی موی سر استفاده شوند نه پوست سر. معمولا” حالت دهنده را باید برای 2 یا 3 دقیقه روی موی سر باقی گذاشت و سپس آبکشی کرد. برای کسانی که موهایشان آسیب شدیدی دیده است، حالت دهنده های قوی وجود دارد که باید به مدت چند دقیقه (برحسب دستورالعمل تولید کننده) روی مو باقی بماند.

تکرار استفاده از حالت دهنده:
تکرار استفاده از حالت دهنده ها به میزان نیاز و تمایل مصرف کننده بستگی دارد. افرادی که موهای سالمی دارند دلیلی ندارد که حتما” از حالت دهنده استفاده کنند. اگر مو در اثر بی رنگ کردن، فر کردن یا قرار دادن در هوای خشک مثل سشوار صدمه دیده باشد، حالت دهنده بسیار مفید است. اگر موها ژولیده اند، سخت شانه می خورند و کدر هستند باید از حالت دهنده استفاده کرد ولی در هر حال نباید بیش از حد و مکررا” از حالت دهنده ها استفاده کرد. زیرا باقی ماندن حالت دهنده روی مو، حالت زنده و درخشش طبیعی مو را از بین می برد.

ژل ها و موس های مو:
کار ژل ها و موس های مو با حالت دهنده ها فرق دارد؛ موس ها برای ایجاد حالت خاص آرایشی مو و نگهداری آن طراحی شده اند و با ایجاد لایه ای نازک و یکنواخت روی مو، آن را از تأثیر عوامل خارجی مثل باد شدید یا نور خورشید حفظ می کنند. برای ایجاد حالتی خاص، ژل ها به کار می روند که مو را سفت می کنند؛ بنابراین، مو را می توانی به دلخواه به شکل های پیچیده آرایش داد.

نویسنده : دکتر شهریار نظری

منبع : http://doctornazari.ir/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=10324

سفید شدن مو

تیره یا روشن بودن رنگ موی افراد به مقدار رنگدانه ملانین موجود در آنها بستگی دارد با افزایش سن سلولهای رنگدانه ای مو به تدریج می میرند و موها به رنگ خاکستری، نقره ای یا سفید در می آیند.زمان سفید شدن موها به وسیله ژن ها تعیین می شود و این یعنی موهای اکثر ما زمانی شروع به سفید شدن می کند که والدین و اجداد ما برای اولین بار موهای سفید را در سر خود دیده اند.

سفید شدن موها معمولاً تظاهری از پروسه پیر شدن می باشد در نژاد سفید معمولاً از سنین 10 ± 34 سال موها شروع به سفید شدن می کنند و تا سن 50 سال %50 مردم حداقل %50 موهای آنها سفید شده است ولی سن شروع در افراد سیاه پوست 10 ± 44 سال می باشد. معمولاً موهای ریش و سبیل قبل از موهای سر و بدن شروع به سفید شدن می کند در موهای سر ابتدا موهای قسمت شقیقه سفید می شود و سپس فرق و پشت سر در گیر می شود.

از دست رفتن رنگدانه مو بعلت کاهشو در نهایت قطع فعالیت آنزیم تیروزیناز در پیاز مو می باشد سلولهای مولد رنگدانه مو (ملانونیت) در پیاز مو از بین می روند.سفید شدن یک شبه و ناگهانی مو بعلت بیمار آلوپسی آره آتا یا ریزش سکه ای است که در افراد با موهای جو گندمی سبب ریختن موهای مشکی و باقی ماندن موهای سفید می شود و باعث این تصور اشتباه می شود که همه موها یکباره سفید شده اند در حالی که موها به طور ناگهانی و یک شبه سفید نمی شوند.

سفید شدن یک منطقه خاص از موهای سرممکن است بعلت بیماری Vitiligo یا لک و پیس باشد که بعلت سفید شدن پوست، موهای موجود در آن ناحیه هم سفید می شود.سفید شدن مو درمان قطعی و دائمی ندارد، شامپوها و داروهایی که جهت درمان سفیدی مو تبلیغ می شود در درمان آن بی تأثیر است و بیشتر در سطح پوست، موها را رنگ می نماید و بر پیاز مو وایجاد رنگدانه در مو ناتوان می باشند.آنتی اکسیدانها (از قبیل برخی ویتامینها و سلینوم) به ندرت ممکن است در پیشگیری از سفید شدن موها موثر باشند.

علت ریزش مو

4علت ریزش مو و روش های درمان آن

مو یکی از عوامل موثربر زیبایی ظاهری هرفرد می باشد،وریزش آن باعث نگرانی میشود.

اما باپیشرفت علم روش های درمانی بسیاری برای آن به وجود آمده است.

درمتن زیر به 6دلیل بوجود آمدن ریزش مو و روشهای درمان آن می پردازیم.

همه انسان ها دارای ریزش مو هستند، هنگامی که استحمام میکنید، هنگامی که موهارا خشک ویاشانه میکنیم ممکن است چند تار مو بریزد که بسیار طبیعی است زیرا انسان بطور میانگین در طول روز ممکن است بین 50الی 100تار موی خود را از دست بدهد که ان امر بسیار طبیعی بوده و درواقع برای ازبین رفتن موهای مرده و رشد موهای تازه میباشد،اما اگر ریزش موهای شما بیشتر از این تعداد است،دچار ریزش غیرطبیعی هستید و بایدبه درمان آن فکر کنید. مادراین مطلب به 4دلیل ریزش مو ودرمان آن میپردازیم.

1. Telogen effluvium

Telogen effluviumبیماری است که به پوست سر حمله میکند

  که پس از بارداری، جراحی های مهم، کاهش وزن شدید یا استرس زیاد به وجود می آید.این بیماری بیشتر در زمان شانه زدن،شستن موها،و یا حالت دادن آنها خود را نشان میدهدکه ریزش مو در این مواقع بیشتر است.

ا

نشانه های این بیماری:

شدت این بیماری در خانمها ممکن است به حدی باشد که موهای آنهادسته دسته بریزد.واین اتفاق بیشتر بعد از اتفاق های استرس زا به مدت سه الی شش ماه رخ خواهد داد.

روش های درمان:

در مواردی مانند زایمان و بارداری وبعد از جراحی بهتر است که بگذاریم این دوره طی روال عادی بگذرد و تمام شود

اما اگر ریزش مو براثرمصرف دارو باشد باید پزشک خود را در جریان بگذارید،اگر ریزش موی شما در اثر استرس زیاد باشد بهتر است ک خود را از هر عاملی ک باعث اضطراب شما میشود دوردور نگهدارید.

2کم کاری غده تیروئید

در جهان بسیاری از افراد هستند که ازبیماری تیروئید رنج میبرند ک بیشترآنهارا بانوان تشکیل میدهند

زمانی که ترشح هورمون شما کاهش یابد گفته میشود که شما دچار کمکاری تیروئید شده اید

تیروئید هورمونی است که مسوول مقدار متابولیسم بدن،حالتهای روحی انسان وضربان قلب میباشد، اگرترشح هورمون تیروئید شما افزایش یابد، پرکاری غده تیروئید دارید. تیروئید مسوولیت زیادی در بدن دارد از رشد ناخنها تا عملکرد سیستم دفاعی بدن.

نشانه ها:

افزایش وزن، خستگی، یبوست، افسردگی و اخلال در تمرکز از عوامل کم کاری تیروئید نام برده می شود. مو، ناخن و پوست ازجمله اندام هایی هستند که زودتر در معرض قرار میگیرند.  این مساله بیشتر در خانم های بالای 50 سال بسیار رایج است.

 کاهش وزن، تپش قلب نامنظم، عصبی بودن، پرخاشگری، اسهال، پوست مرطوب، ضعف عضلانی و تغییر حالت چشم از عوامل پرکاری تیروئید میباشد. این بیماری چون متابولیسم بدن را افزایش میدهد ممکن است موهای خود را نیز از دست بدهید.

3. ریزش موی ارثی

ریزش موهای ارثی درواقع فرد موهای خود را با توجه به ژنی که از پدر و یا مادر دریافت کرده است از دست میدهد.

نشانه ها:

نشانهای ریزش موی ارثی از سن 20سالکی آغاز میشود، اگر هم پدرو هم مادر دارای این مشکل باشند،فرزند هم فرزند هم به آن دچار میشود، ریزش مو در افراد مختلف متفاوت است.

روش های درمان:

با کمک ماینوکسیدیل می توانید تاحدی جلوی ریزش موها را بگیرید.البته خانم ها باید مراقب عوارض جانبی این داروها باشند و حتما با پزشک خود مشورت کنند. مصرف ماینوکسیدیل برای زنان باردار یا شیرده ممنوع است. برای مردان نیز از داروهای خوراکی و فاینستراید استفاده می شود.

4. کمبود آهن

خانم هایی ک یاعستگی های سختی دارند اگر از غذاهای آهن دار استفاده نکنند دچار کمبود آهن میشوند. کمبودآهن باعث کاهش  گلبول های قرمز می شود. گلبول های قرمز خون باعث انتقال اکسیژن و آهن در بدن میشوند و انرژی لازم را به بدن میرسانند.

نشانه ها:

در نتیجه کمبود آهن خستگی مفرط، ضعف و رنگ پریدگی میتوان نام برد.این بیماری ممکن است با سردرد، اختلال در تمرکز، دست و پای سرد و ریزش مو به دنبال داشته باشد.

روش های درمان:

غذاهای آهن دار شامل  گوشت گوساله، ماهی، سبزیجات سبز، حبوبات و غلات زیادی استفاده کنید. این غذاها به همراه غذاهایی ک ویتامین c دارند مصرف کنید تا جذب آهن به خوبی صورت پذیرد. خانم ها به 18 میلی گرم آهن در طول 24ساعت احتیاج دارند و پس از یائسگی نیز به 8 میلی گرم آهن . در صورت تمایل به استفاده از مکمل های آهن دار حتما با پزشک خود مشورت کنید.