مولوسکوم کانتاژیوزوم

مولوسکوم کانتاژیوزوم، یک بیماری ویروسی شایع است که پوست و مخاط را گرفتار می کند و به صورت پاپول های ناف دار مجزا بر روی صورت و تنه و اندام ها تظاهر می کند. این بیماری بیشتر در کودکان ایجاد می شود ولی بالغین را نیز می تواند گرفتار کند که در این صورت بیشتر در نواحی ژنیتال دیده می شود. انتشار ضایعات نیز بستگی به وضعیت ایمنی فرد دارد و در بیماران با نقص ایمنی، ضایعات به صورت منتشر دیده می شود..

پسرها بیشتر از دخترها مبتلا می شوند. اکثر بیماران بدون علامت می باشند ولی در تعدادی از بیماران ممکن است خارش یا تندرنس وجود داشته باشد.ضایعات ممکن است پلک ها، ملتحمه، پوست اطراف دهان و مخاط ولو را نیز گرفتار کند.

در تعداد کمی از بیماران ممکن است یک واکنش التهابی، در اطراف ضایعات به صورت اریتم و پوسته ریزی دیده شود. گاهی پاپول ها ممکن است به طور خود به خودی یا در اثر تروما، ملتهب شوند. در بیمارانی که درماتیت آتوپیک و مولوسکوم کانتاژیوزوم منتشر دارند، ضایعات ممکن است دچار عفونت ثانویه شوند.

ضایعات در بالغین معمولاً در ناحیه کشاله ران و قسمت تحتانی شکم دیده می شود و احتمالاً از طریق تماس جنسی منتقل می شوند. شکل ضایعات در بزرگسالان و کودکان یکسان است.

عامل بیماری یک ویروس DNAداراز خانواده Povxirusمی باشد که در سیتوپلاسم سلول های میزبان، تکثیر می یابد. هر کدام از ضایعات به طور خود به خودی در طی 2 تا 4ماه بهبود می یابند ولی خود تلقیحی شایع بوده و ضایعات ممکن است از 6 ماه تا 3 سال پس از بروز ادامه یابند.

در بیمارن با نقص ایمنی، ضایعات تداوم بیشتری یافته و اغلب به درمان مقاومند. ضایعات در صورتی که عفونی نشوند، بدون اسکار بهبود می یابند. دوره نهفتگی بیماری بین 3 هفته تا 3 ماه پس از تماس می باشد.در ضایعات مربوط به ناحیه تناسلی کودکان، باید احتمال سوء استفاده از کودک (child abuse)را در نظر داشت.

مولوسکوم کانتاژیوزوم در بالغین بدون نقص ایمنی معمولاً از طرق تماس جنسی منتقل می شود و در نواحی تناسلی ایجاد می گردد. در صورت وجود ضایعات در ناحیه تناسلی، بیمار را باید از نظر نقص سیستم ایمنی، به خصوص عفونت با HIVبررسی نمود. در بالغین مبتلا به مولوسکوم کانتاژیوزوم، شریک یا شرکای جنسی را نیر باید معاینه نمود و در صورت ابتلا درمان کرد.
درمان باید با دقت و ظرافت صورت گیرد تا اسکار ایجاد نکند. باید به بیمار توصیه نمود جهت جلوگیری از گسترش عفونت، از شنا کردن در استخرهای عمومی، استفاده از حمام های عمومی، ورزش هایی که در آن فرد با فرد دیگری تماس پیدا می کند و استفاده از حوله مشترک اجتنابی نماید.

نویسنده : دکتر شهریار نظری

منبع : http://doctornazari.ir/index.php?ToDo=ShowArticles&AID=9533